Sindroma e Stendalit

Sindroma e Stendalit (apo e quajtur ndryshe sindroma e Firences) eshte nje semundje psikomatike qe provokon ritmin kardiak, marrje mendsh e marrje fryme tek disa individe te ekspozuar perpara nje mbingarkese veprash arti. Ky turbullim i rralle, prek me teper personat shume te ndjeshem. Kjo sindrome ben pjese ne nje grup me sindromat e udhetarit.

Sindroma e Stendalit eshte pranuar si sindrome ne 1979, pas nje observimi dhe pershkrimi te disa qindra rasteve te turisteve qe vinin te vizitonin Firencen (djepi i Rilindjes). Studimet dhe vezhgimet e metejeshme, vertetuan qe :

-Turistet e ardhur nga Amerika e Veriut dhe Azia, nuk preken nga kjo sindrome; normale nuk eshte kultura e tyre!
-Turistet italiane jane gjithashtu te imunizuar; normale derisa jane te ritur ne kete atmosfere
-Kjo sindrome manifestohet tek personat qe ekspozohen ne nje mbingarkese veprash arti.Duke u ndodhur balle perballe konceptimit artistik dhe madheshtise fizike dhe morale te vepreva artistike. Perseri ne kete kah, ndermjet me te prekurve jane ate qe jetojne vetem dhe qe kane nje edukim te theksuar klasik, apo fetar.

Kjo sindrome eshte pershkruar per here te pare nga Stendal, ne 1817, ne nje nga ditaret e udhetimeve te tija, gjenden nje pershkrim i asaj qe ai vete kishte ndjere nderkohe qe dilte nga nje bazilike (Santa Croce) ne Firence.